Ένα διήμερο στα Μετέωρα
Ένα όμορφο πνευματικό διήμερο περάσαμε με τους ενορίτες του Καθεδρικού μας ναού, ξεκινώντας νωρίς το πρωί της Παρασκευής από τον ναό μας και κάνοντας τις καθιερωμένες στάσεις φτάσαμε στην Καλαμπάκα.
Μπροστά μας υψώνονταν πανύψηλοι κοφτοί βράχοι που έκαναν επιβλητική την παρουσία τους.
Στα μάτια όλων μας υπήρχε ο θαυμασμός για τις φυσικές ομορφιές της πατρίδας μας.
Έκπληκτοι από την πνευματική ομορφιά και κληρονομιά που μας άφησαν οι πατέρες μας, αισθανθήκαμε πολύ μικροί μπροστά σε αυτούς του φωστήρες , αλλά ταυτόχρονα θαυμάσαμε τον ζήλο, την επίμονη και την υπομονή με την οποία τους είχε χαρτώσει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός .
Επισκεφτήκαμε τις Ιερές Μονές : Την Ιερά Μονή του Μεγάλου Μετεώρου. Η Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρα που κατέχει δεσπόζουσα θέση στο μοναστηριακό συγκρότημα. Την ίδρυσε ο όσιος Αθανάσιος ο Μετωρίτης το 1343 πάνω σ’ ένα βράχο ο οποίος σήμερα λέγεται Πλατύς Λίθος.
Την Ιερά Μονή Βαρλαάμ βλέποντας τις ξύλινες ανεμόσκαλες που βοηθούσαν τους μοναχούς ν’ ανέβουν στον απόκρημνο βράχο, από την εποχή που ο αναχωρητής Βαρλαάμ έχτισε το εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών στα μέσα του 14ου αιώνα και σταδιακά αντικαταστάθηκαν με το δίχτυ, που λειτουργούσε με ξύλινο βαρούλκο για τη μεταφορά υλικών και μοναχών. Μετά τη δεκαετία του ’20 ξεκίνησε η κατασκευή των σκαλιών που είναι σκαλισμένα πάνω στο βράχο.
Την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας έπειτα από την ανάβαση των 140 σκαλιών που λαξεύτηκαν το 1925. Στην Αγία Τράπεζα του πιο δυσπρόσιτου από τα μοναστήρια των Μετεώρων, φυλάσσεται η θαυματουργή κάρα του Αγίου Τρύφωνος.
Την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά . Εντυπωσιακές είναι οι τοιχογραφίες του μεγάλου αγιογράφου Θεοφάνη, ο οποίος εισήγαγε το ρεύμα της Κρητικής Σχολής στις αγιογραφίες του.
Την Ιερά Μονή Ρουσάνου που είναι σκαρφαλωμένη στην κορυφή του βράχου και έχει θέα στις μονές Μεγάλο Μετέωρο, Βαρλαάμ, Αγίου Στεφάνου και Αγίας Τριάδας. Μια γέφυρα που χτίστηκε το 1930 μας μετέφερε στο γυναικείο μοναστήρι, το οποίο πήρε το όνομά του, είτε από τον πρώτο ασκητή ή τον κτήτορα του αρχικού ναού που χρονολογείται ανάμεσα στο 14ο και τον 15ο αιώνα ή από δύο Ρωμαίους μοναχούς. Το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στην Αγία Βαρβάρα.
Και τέλος την Ιερά Μονή Άγιου Στεφάνου πολύ κοντά στην πόλη, με εντυπωσιακή θέα προς το θεσσαλικό κάμπο, η οποία είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη γιατί δεν υπάρχουν σκαλιά.
Λειτουργεί με γυναικεία αδελφότητα και σύμφωνα με μαρτυρίες ο βράχος κατοικήθηκε το 1192 από τον όσιο Ιερεμία .
Φεύγοντας γεμάτοι εικόνες και πνευματικές ομορφιές κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο μας για φαγητό και ξεκούραση.
Την επομένη πρωί Σαββάτου μετά το πρωινό επισκεφτήκαμε την Ιερά Μονή Κορώνης.
Το μοναστήρι πήρε την ονομασία του από την τοποθεσία που βρίσκεται, σαν Κορώνα δηλαδή, αγναντεύοντας από ψηλά τον εύφορο κάμπο της Θεσσαλικής γης από ύψος 800μ. περίπου και βρίσκεται δίπλα στην ανατολική πλευρά της λίμνης Πλαστήρα. Η Ιερά Μονή χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνό, στις αρχές του 12ου αιώνα, όταν βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης.
Στην Ιερά Μονή, στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα, έρχεται για να μονάσει ο Άγιος Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου, ο οποίος υπέστη φρικτά βασανιστήρια και βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Τούρκους, στις 4 Δεκεμβρίου του 1601.
Φεύγοντας, επισκεφτήκαμε το Περτούλι, την πανέμορφη Ελάτη και κατευθυνθήκαμε στην λίμνη Πλαστήρα και μετά το φαγητό αναχωρήσαμε για τον τελικό προορισμό μας , τον Ιερό Ναό μας δοξάζοντας το Θεό για τις ευλογίες που μας αξίωσε να δούμε και να θαυμάσουμε.
Τέλος και τω Θεώ δόξα..