Λαμπρή ημέρα ξημέρωσε για την Εκκλησία μας σήμερα, ημέρα χαράς και νίκης, ο Θρίαμβος της Εκκλησίας
Η Κυριακή την Ορθοδοξίας και η Αναστήλωση των Ιερών Εικόνων.
Σήμερα φωνάζει η Εκκλησία μας ” ἔρχου καὶ ἴδε.” όπως είπε ο Φίλιππος στον Ναθαναήλ.
Σήμερα, η Εκκλησία μας, φωνάζει στον καθένα από εμάς να την δει, να διδαχθεί από αυτή και στο τέλος να καταφέρει να εργαστεί επάνω σε αυτά που μεταδίδει η Εκκλησία για να φτάσει στην αιώνια Βασιλεία. Είναι ιδιαίτερη χαρά μας σήμερα, διότι εορτάζουμε τον θρίαμβο της Εκκλησίας μας. Υπέστημεν πάρα πολλά δεινά από όλες αυτές τις καταστάσεις τις οποίες περάσαμε.
Από τις Σταυροφορίες, από αιρέσεις, από όλους αυτούς που προσπάθησαν να υποβιβάσουν το φρόνημα της Ορθοδόξου πίστεως.
Είναι μια ιδιαίτερη μέρα σήμερα, η οποία έχει μόνο να διδάξει, την καρτερικότητα ,την υπομονή αλλά και την δικαίωση.
Θα περίμενε κανείς, ότι αυτή η ομάδα των δώδεκα απλοϊκών ψαράδων στους οποίους ανατέθηκε αυτή η διακονία, ότι στη πρώτη τους δυσκολία θα τα παρατούσαν και θα έφευγαν. Όμως διέψευσαν τους πάντες. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι έγιναν οι φωστήρες της οικουμένης.
Αυτοί οι ταπεινοί ψαράδες, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη με ένα ευτελές επάγγελμα και δεν είχαν καμία κοινωνική θέση, αυτοί έγιναν οι φωστήρες που μετέδωσαν αυτό το οποίο έζησαν κοντά στον Χριστό, τον Ευαγγελικό Του Λόγο, τα πάθη Του και την Ανάστασή του.
Έτσι λοιπόν, σήμερα το κάλεσμα είναι ξεχωριστό για τον καθένα μας, διότι όταν ένας άνθρωπος προσπαθεί με πολύ κόπο να βάλει έναν άνθρωπο στην εκκλησία, ένας άλλος με απαράδεκτη συμπεριφορά βγάζει πολύ κόσμο μέσα από αυτήν.
Οπότε σήμερα καλούμαστε όλοι εμείς οι χριστιανοί με συναίσθηση και συνείδηση να εργαστούμε στον Αμπελώνα Του Κυρίου, να αποκτήσουμε υψηλό φρόνημα.
Να αναλογιστούμε την ευθύνη την οποία μας αναλογεί για να μπορούμε να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποδώσουμε αυτά που ζητάει ο Θεός από μας. Τι ζητάει; Να δώσουμε τον εαυτό μας για να μας αξιώσει να γίνουμε καλύτεροι.
Η ταπεινοφροσύνη είναι το μέσον αυτής της πνευματικής ανάβασης. Όταν ο άνθρωπος ταπεινωθεί έμπροσθεν Θεού και ανθρώπων , ο Θεός τον χαρτώνει.
Για τους άλλους μπορεί να είμαστε παρείσακτοι, οπισθοδρομικοί πολλές φορές μπορεί να αμφιβάλουν αν έχουμε «σώας τας φρένας» αλλά για το Θεό είμαστε φάροι φωτεινοί, γιατί Εκείνος μας είπε: “Υμείς εστέ το φως του κόσμου”.
Στη σημερινή αυτή εορτή, έχουμε να δώσουμε πάρα πολλά από την παρακαταθήκη αυτή την οποία πήραμε από τους Πατέρες μας.
Και οι Πατέρες μας δεν μας άφησαν και λίγα πράγματα, αρκεί κανείς να μελετήσει την Σοφία τους.
Η αιχμή της εικονομαχίας ήταν ότι παραβαίνουν οι άνθρωποι τις εντολές του Θεού.
Μέσα στις 10 εντολές περιγράφεται ότι απαγορεύεται ο άνθρωπος να φτιάξει ομοιώματα για να προσκυνήσει τον Θεό.
Με αυτή την αιτία άρχισαν οι εικονομαχίες και η καταστροφή των εικόνων.
Στο θεολογικό κομμάτι θα δούμε ότι είναι αδιανόητο κάποιος να ζωγραφίσει ή να φτιάξει τον απερίγραπτο Θεό.
Ο Κύριος όμως κατέβηκε για να σώσει το πλάσμα Του και σαρκώθηκε για να φέρει εις πέρας το σωτήριο σχέδιό Του. Όπως πολύ σοφά μας διδάσκει ο Μέγας Θεολόγος Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ,ότι η μεν θεία φύση είναι απερίγραπτη, μετά όμως την ενανθρώπηση του Υιού, ο απερίγραπτος Θεός γίνεται περιγραπτός και η εικόνα του Χριστού αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτή την άρρηκτο ένωση των δύο φύσεων και μετέπειτα ο Μέγας Βασίλειος και μας λέγει ότι: “η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει” Η τιμή δηλαδή αποδίδεται στο πρότυπο.
Δεν αποδίδεται ούτε στα ξύλα, ούτε στα χρώματα, ούτε στην καλλιτεχνία, ούτε σε οτιδήποτε άλλο έχει πάνω η εικόνα.
Έτσι και η Υπεραγία Θεοτόκος έκατσε για να φτιάξει την πρώτη Της εικόνα ο Απόστολος Λουκάς.
Σήμερα και εμείς μέσα από όλες αυτές τις εικόνες του Κυρίου μας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Μαρτύρων, των Αγίων και όλων αυτών που πέρασαν, έχουμε το σάλπισμά τους, το οποίο λέει “ταλαίπωροι άνθρωποι, εμείς είμασταν εκεί που είστε. Εμείς αθλήσαμε, αγωνιστήκαμε έχοντας σάρκα και οστά, όπως έχετε κι εσείς, αλλά δώσαμε τον εαυτό μας για να φτάσουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Οπότε και εσείς με τον ίδιο τρόπο, με το ίδιο παράδειγμα, ακολουθήστε τον ίδιο δρόμο.
Αυτό που ζούμε μέσα από τις εικόνες της Εκκλησίας μας, οι οποίες δεν είναι για να κοσμούν ούτε το τέμπλο, ούτε τους τοίχους του Ναού, αλλά είναι για να βλέπουμε, να παραδειγματιζόμαστε και να αφιερώνουμε τη ζωή μας στο Θεό.
Στην Κέρκυρα, όταν γινόταν αυτή η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας, μαζί με τις εικόνες, λιτανεύανε και το σκήνωμα της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, όπου από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και μετά βρίσκεται στην Κέρκυρα.
Εκείνη ήταν που πρωτοστάτησε στον αγώνα της Αναστηλώσεως των Εικόνων και επέφερε οριστικό τέλος στην Εικονομαχία.
Σήμερα μας καλεί όλους, η Αγία μας Εκκλησία να πανηγυρίσουμε, να διατρανώσουμε την πίστη μας μέσα σε όλους αυτούς τους αιρετικούς και τους αιρεσιάρχες του παρελθόντος και του παρόντος, διότι δεν υπήρχαν μόνο την εποχή εκείνη, αλλά υπάρχουν και στην εποχή μας, οι οποίοι με δόλιο τρόπο προσπαθούν να αποδομήσουν την Ορθοδοξία και ο καθένας να τοποθετήσει το δικό του κατασκεύασμα.
Ο μεγαλύτερος οδηγός για να αποφύγουμε τις παγίδες είναι το Ευαγγέλιο και μέσα από τον Ευαγγελικό Λόγο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να προχωρήσουμε την οδό αυτή που έχει ετοιμάσει ο Κύριος για εμάς και να φτάσουμε στη Βασιλεία Του.

+π.Γ.Κ